Les exercices

1. L’employé ne donne pas de brochure . (Faux)
2. Il y a des cours de tennis pendant les vacances scolaires. (Vrai)
3. Françoise est arrivée trop tard pour inscrire ses enfants. (Faux)

1. Aujourd’hui, nous sommes le 15 juin. Hier, c’était le 14 et demain, ce sera le 16 juin.
2. Mes enfants vont suivre un stage de ski pendant les vacances de Noël.
3. Je fais un stage de yoga de trois jours.
4. Les inscriptions sont ouvertes à partir du 3 janvier.
5. Mon ami travaille au mois d’août, mais il part en vacances septembre.

1. Il lit un dépliant à propos du club de gym.
2. Je voudrais inscrire mon fils à un cours de judo.
3. Quand commencent les renseignements?
4. Est-ce qu’il y a des stages pendant les vacances?
5. Il y a deux associations sportives dans ma ville.

1. “Est-ce que je peux m’inscrire?” (b)
2. “Je peux vous renseigner?” (a)
3. “Voici une brochure.” (a)
4. “Est-ce que je peux avoir des renseignements?” (b)
5. “Est-ce que vous avez un site internet!” (b)
6. “Les inscriptions ne sont pas ouvertes.” (a)
7. “Est-ce que vous avez une brochure?” (b)

Dans une association sportive

Սպորտային միությունում

Աշխատող: Տիկին, կարո՞ղ եմ Ձեզ օգնել։
Ֆրանսուհի։ Բարև Ձեզ, ես կցանկանայի
տեղեկություններ Ձեր սպորտային միության մասին, խնդրում եմ: Դուք ունե՞ք գրքույկ:
Աշխատակից։ Իհարկե, տիկին: Ահա մի գրքույկ մեր բոլոր միջոցառումներով:
Ֆրանսուհի։ Իսկ Դուք կայք ունե՞ք:
Աշխատակից: Ոչ, դեռևս չունենք:
Ֆրանսուհի։ Դուք թենիսի փորձաշրջան անցկացնու՞մ եք արձակուրդների ժամանակ։
Աշխատող։ Այո, կան մեկշաբաթյա փորձաշրջաններ
դպրոցական արձակուրդների ժամանակ։
Ֆրանսուհի։ Կարո՞ղ եմ հիմա գրանցել իմ երեխաներին հուլիսյան դասընթացին:
Աշխատակից։ Ոչ, ըստ երևույթին՝ գրանցումները դեռ բացված չեն։ Գրանցվել կարող եք հունիսի 1-ից։

Vocabulaire

• une inscription – մակագրություն
• inscrire quelqu’un… s’inscrire à un stage, à un cours… – գրանցել մեկին… դասի գրանցել
• un dépliant/ une brochure – գրքույկ
• un renseignement – շտապ դեպք
• une association sportive – սպորտային դպրոց

Քուչակի հայրեններն ու հայկական ժողովրդական խաղիկները

Քուչակի հայրեններին ծանոթացել եմ դեռևս երկու տարի առաջ։ Գրաբար շարադրանքի պատճառով շատերի համար իմաստընկալման դժվարություն հարուցող ու շատերին վանող այդ քառատողերն, անկեղծ ասած, ինձ շատ դուր եկան։ Թեկուզ հենց գրաբար լինելու շնորհիվ։ Իմ կարծիքով՝ հին հայերենը թեև դժվար հասկանալի, բայցևայնպես շատ գեղեցիկ լեզու է, և դրանով գրված յուրաքանչյուր խոսք, բանաստեղծություն կամ ստեղծագործություն շատ գեղեցիկ է հնչում։ Եվ տպավորված եմ հատկապես հայրեններով, քանի որ Քուչակը հիանալիորեն կարողացել է ընդամենը չորս տողում մի մեծ իմաստ կամ երևույթ արտացոլել, լինի դա սեր, գրավչություն, դավաճանություն կամ բնության տարերք։

Հայկական ժողովրդական խաղիկներ առաջին անգամ եմ կարդում։ Եվ պետք է ասեմ, որ ինձ դուր եկավ դրանց իմաստային և շարադրական թեթևությունը, դրա նյութի ծանրությանը։ Իսկապես, կարդալիս տպավորություն է առաջանում, որ հասարակ գյուղացին, սարի գլխին կանգնած, “ոտքի վրա” խաղիկներ է հորինել։ Սարի գլխին, երբ չորսբոլորդ բնությունն է և կանաչությունը, բնությունը քո մեջ և դու բնության մի փոքր մասնիկ՝ զգում ես ամեն մի տարերքը․ գետի խշշոցը, ծառերի շրշյունը, սարի մաքուր ու սառն օդը։ Եվ այդ ամենը ես զգացի խաղիկների տողերի մեջ։

Նմանություններ կային վերոնշյալ երկու տեսակ ստեղծագործությունների միջև․ այն, որ թե՛ Քուչակը, թե՛ հասարակ գյուղացին իր սերն են երգում, խոցված սիրտը, նեղված հոգին։ Այդ ամենը զուգորդում են բնության տարերքների ու երևույթների հետ։ Եվ յուրաքանչյուրն իր ուրույն կերպով է ներկայացնում դա։ Քուչակն իր սերը երգում էր տխուր, խոցված հոգով, մինչդեռ խաղիկներում ես ավելի շատ լուսավոր կետ և ուրախություն տեսա։ Կարծես սիրուն միախառնված լիներ սահմանափակումներ չունեցող սատիրան։ Վերջինիս չափի բացակայությունն էլ համ ու հոտ էր հաղորդում խաղիկներին, և դրանով էր պայմանավորված դրանց թեթևությունը։

Ընդհանուր առմամբ, երկուսն էլ իրենց ասելիքն ունեն, երկուսն էլ արտահայտում են իրենց զգացումն ու ապրումները, սակայն մեկի դեպքում դա կարող է ներկայանալ իր ողջ լրջությամբ ու ցավով, մինչդեռ մյուսում սարկազմն ու հումորը ստիպում են կյանքի երևույթներին թեթև նայել։