“Bigger than us” նախագիծ։ Կինոդիտում

Ի՞նչը կարող է ամենաարագը միավորել խմբի՝ իրար գրեթե անծանոթ անդամներին, եթե ոչ խմբակային խաղ-քննարկումներն ու սառույց կոտրող վարժությունները։ Մեր առաջին հանդիպումից հետո արդեն իսկ իրար ծանոթ և միմյանց հետ մտերմացած կազմին այսօր միացան ևս մի քանի հոգի, ովքեր ևս շատ շուտ ինտեգրվեցին մեր հյուրընկալ և աջակցող խմբին։ Եվ իհարկե՝ չեմ կարող թաքցնել այն հպարտության և երջանկության զգացումս, որի պատճառը մեր նախագծի գրանցած սկզբնական արդյունքներն են։ Այն փաստը, որ մարդիկ պատրաստակամ են միանում նախագծին և ընդունում են մարտահրավերը՝ իրենց ներդրումն ունենալ աշխարհի բարեփոխման գործում, արդեն իսկ շատ գովելի է և մեծ ապագա է խոստանում նախագծին։

Առաջին բանը, որ նախատեսված էր՝ անդամներին մտերմացնող խաղերն էին։ Զրույցներ, տարբեր երևույթների մասին փորձի փոխանակում, փաստեր՝ իրենց վերաբերյալ և այս ամենը՝ միմյանց պատմությունները լսելու պատրաստ հետաքրքրասեր կազմով։ Շատ գոհեցնող է այն, որ հավասարապես բոլորն էին ներգրավված այս զրույցներում, կարող էին անվերջ խոսել իրենց նախասիրություններից, յուրահատկություններից, թաքնված տաղանդներից և լինել միմյանց աջակից՝ ինքնաարտահայտման հարցում։

Հենց վերջինս էլ ամենաշատն ենք կարևորում մեր նախագծում։ Խմբի բոլոր անդամները հավասարապես պետք է կարողանան ինքնաարտահայտվել՝ առանց որևէ կաշկանդվածության, վախերի, լարվածության կամ անվստահության։ Մեր յուրաքանչյուր հանդիպման մի մեծ մասն են կազմում այն խաղ-վարժանքները, որոնք օգնում են մարդուն՝ ինքնադրսևորվել և բացահայտել իր մեջ այնպիսի առանձնահատկություններ, որոնց մասին նախկինում չգիտեր։ Մեր նպատակն է ստեղծել այնպիսի միջավայր, որտեղ մարդիկ կարող են ազատ արտահայտվել որևէ խնդրի, հարցի կամ պատմության շուրջ և ծավալել ակտիվ քննարկում՝ առանց որևէ կաշկանդվածության։

Եվ ահա, աստիճանաբար աշխուժացնելով և միաբանելով խմբի անդամներին, մոտեցանք օրվա կարևորագույն հատվածին՝ կինոդիտմանը։ Եթե հարցնեք ինձ, թե ինչի մասին է այդ ֆիլմը, ես ձեզ հակիրճ կպատասխանեմ, որ այն մի համարձակ աղջկա մասին է, ով դեռ մանկահասակ տարիքից սկսել է իր ակտիվ գործունեությունը՝ ուղղված մոլորակի փրկությանն ու բարելավմանը։ Իր խմբի մյուս անդամների հետ միասին՝ նա շրջագայում է տարբեր վայրեր, իրականացնում տասնյակից ավելի քարոզչություններ և դասախոսություններ։

Բայց արդյո՞ք նա միայնակ է այս աշխարհում, արդյո՞ք դրսում՝ որևէ այլ վայրում, չկա իր նման մտածող և համարձակ ինչ-որ մեկը։ Ինչքանով էլ հանգստացնող է այն փաստը՝ միանշանակ կան այդպիսիք, սփռված աշխարհով մեկ՝ պատրաստ բարձրաձայնելու իրենց ձայնը միջավայրում՝ հանուն հանրային բարեկեցության և միջավայրի բարելավման։

Եվ ամբողջ ֆիլմն է այդ շրջագայության մասին։ Շրջագայություն, որ իրականացնում է մեր գլխավոր հերոսուհին՝ աշխարհի տարբեր ծայրերում որոնելու իր նման համարձակների և բարերարների։

Ուղղակի կասեմ, որ տպավորություններս աննկարագրելի են։ Այդքան խնդիր, այդքան անարդարություն ու հալածանք և այդքան անտեղյա՞կ։ Մի պահ անգամ ես էի մեղավոր զգում, որ անտեղյակ եմ աշխարհի շատ վայրերում ծառացած այս խնդիրներին։ Իհարկե, ֆիլմում արծարծվող շատ թեմաների մասին մեծամասնությունս տեղյակ է․ ռասայական խտրականություն, երեխաների թերուսուցանում, օդի աղտոտում և այս ամենը՝ սեփական շահերի համար։ Բայց ֆիլմում նաև ի հայտ են գալիս այնպիսի խնդիրներ, որոնց մասին ես պատկերացնել անգամ չէի կարող։ Այդ ամենը տեսնելուց և լսլելուց հետո ես ինձ շարունակ մի հարց էի տալիս․ “Արդյո՞ք այս ամենը դեռ գոյություն ունի մեր ժամանակներում, չէ՞ որ մեր բոլորիս պատկերացումներում արդեն վաղուց վերացած են այդ խնդիրները։” Բայց արի ու տես, որ սխալ է աշխարհի մասին պատկերացում կազմել՝ դատելով միայն սեփական տեսանկյունից։ Եվ այո՛, ցավոք, բայց ներկայում էլ դեռ այդ խնդիրները խորը արմատացած են մեր մեջ։ Եվ միայն համարձակներն ու փոփոխություններից չվախեցողներն են բռնում մոլորակի փրկության և միջավայրի բարեփոխման ուղին։

Մենք էլ՝ մեր խմբով, այն մարդիկ ենք, ովքեր չվախեցան ընդունել նետված մարտահրավերը, ովքեր խիզախեցին դիմել այդ պատասխանատու ու կարևոր քայլին և իրենց ներդրումն ունենալ աշխարհի՝ այս անհանգստություն պատճառող համակարգի բարեփոխման հարցում։

Բայց արդյո՞ք մենք բոլորս նույն կերտվածքը չենք՝ բանականությամբ և նույն կարողություններով օժտված։ Եթե մենք՝ պատանիներս, խիզախել ենք գնալ այդ ռիսկին, ապա դուք էլ կարող եք, կարող է մեզնից յուրաքանչյուրը, կարող են բոլորը։ Մնում է միայն ունենալ այդ պատրաստակամությունը․․․

Insecurities do not define us, our choices do

Few years ago, I used to concentrate on many things happening around me and be concerned about my actions and abilities. I used to compare myself to my friends, the people who surrounded me, and I used to underestimate my abilities, talents, my appearance. I often felt very bad because of all the negative opinions about me that the people would say. And the thing is, I blamed myself for all those things.

Until one day, I had this serious talk with my mom, who just said one thing that has changed my mindset once and for all. She said: “Always surround yourself with kind, trustful and supportive people. People who can inspire you and make you believe in yourself. Never care much about the ones’ opinions who can’t truly make you feel unique, who always concentrate and focus on your disabilities or mistakes. They’re the one who are not accomplished in this life․”

But think about it for a moment, isn’t it true? That your environment can seriously affect you and make you underestimate your skills.

I’m here today to talk about a subject that affects all of us at some point in our lives, but especially when we’re young. And that is the topic of insecurities.

Growing up, we all have some insecurities. I think even the most confident and outspoken people have some things about themselves that they are not completely happy or satisfied with. We may feel like we’re not pretty enough, not smart enough, not popular enough, or simply not good enough. And these insecurities can manifest in many ways – from being self-conscious about our appearance to feeling like we don’t fit in with our peers.

The truth is that insecurities are a natural part of growing up, and they’re something that everyone experiences to some degree. Some people care about their insecurities a lot, while for others, they mean very little. However, a strong confidence is required to speak about them in public. Many teenagers might get bullied or laughed at, however a strong will and determination is required to ignore them all. But why do we feel insecure? And what can we do about it?

The teenage years can be tough, with so many changes happening both physically and emotionally. It’s no wonder that young people often feel uncertain about themselves and their place in the world.

But one of the main causes of our insecurities is the internet. Social media has created an environment where we’re constantly comparing ourselves to others. We see images of our peers living seemingly perfect lives, and we can’t help but feel inadequate in comparison. We also receive messages from society about what we should look like, how we should behave, and what we should achieve, which can make us feel like we’re not measuring up.

But it’s important to remember that these messages are often unrealistic. No one is perfect, and we shouldn’t be striving for perfection. Instead, we should focus on being our best selves and accepting ourselves for who we are.

First, it’s important to recognize that everyone has insecurities. You’re not alone in this, and you’re not the only one who feels this way.

Last Friday, I was about to give an important speech in front of the students and the teachers. It was that project, dedicated to the anniversary of our drama club, and I was about to give a long speech. To be honest, I was very nervous, I was nervous that I might forget my speech, that I might mess up something. But for one moment, I pulled myself together, and I said to myself: “Do you realize that you’re not the only one in this situation? You know that other members are possibly as nervous as you, so you’re not the only one feeling this way.” And eventually, that kind of relieved my stress.

The second important thing is to try to focus on your strengths rather than your weaknesses. We all have things we’re good at, and it’s important to celebrate those things. You should know that it’s possible to be successful and happy without following societies narrow definitions of beauty and success. We need to celebrate our diversity and encourage young people to be true to themselves.

And finally, the last and the most important thing is to be kind to yourself. Treat yourself the way you would treat a friend – with kindness, compassion, and understanding. It is important for you to understand that you are valuable and worthy just for who you are.

So, in conclusion, insecurities are something we all experience, especially when we’re young. But they don’t have to define us. Our choices do. The choices that we make. My advice to you is never let anyone judge you for your insecurities, never let anyone break your self-confidence and having faith in your own capabilities. It’s not about being great or being loved by public, it’s about being perfect for yourself. Love yourself, value what you have and build your path to success without listening to others’ negative comments.

Thank you.